Μικρές ιδέες

Αγαπητοί συμπολίτες

Ζω όλη μου τη ζωή σε τούτο τον τόπο και όπως κάθε άνθρωπος νοιάζομαι για τον τόπο που ζω. Με τα κοινά δεν έχω ασχοληθεί, έχω όμως συμμετάσχει σε αθλητικό σύλλογο και τα τελευταία χρόνια σε πολιτιστικό. Στην προηγούμενη δημοτική θητεία, έκανα αίτηση για την επιτροπή διαβούλευσης και είχα την “τύχη” να κληρωθώ. 
Γράφω την “τύχη” και όχι την τύχη, επειδή ως την πρώτη κλήση για συνεδρίαση θεωρούσα πως η επιτροπή θα μπορούσε να συμβάλλει σε πολλά, με ιδέες, προτάσεις κλπ. 
Πλήρης απογοήτευση! Δύο συνεδριάσεις όλες κι όλες και στις δύο ήμασταν λιγότεροι από 10 άνθρωποι τη στιγμή που έπρεπε να είμαστε πάνω από 50.
 Μιλάμε για εκπροσώπους συλλόγων, επαγγελματιών και απλών πολιτών. Κανείς δεν νοιάζεται απ’ ότι φάνηκε για τον τόπο ή είχαν καταλάβει πως η επιτροπή αυτή είναι χάσιμο χρόνου, απλά για τα μάτια.
Όπως και να είναι πάντως, εγώ ως πολίτης όφειλα να καταθέσω τις ιδέες μου για μερικά θέματα που στο μυαλό μου τα είχα σαν προτεραιότητα.
Τα θέματα αυτά αφορούσαν στην καθημερινότητα και σε έναν τρόπο λειτουργίας πιο ανθρώπινο και ευχάριστο.
 Επίσης θεωρούσα πως οι άνθρωποι που έχουν έρθει από όλα τα μέρη της Ελλάδας στον τόπο μας, μέσω των σχολών (πρώην ΤΕΙ, νυν ΕΚΠΑ), πρέπει να νοιώσουν πως κάποιος ενδιαφέρεται. Πάνω σ’αυτά τα θέματα σκέφτηκα τι θα μπορούσε να γίνει, τα έγραψα σε ένα χαρτί και τα κατέθεσα τότε και στις δύο συνεδριάσεις.

Έγραψα τότε…

Πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος με προορισμό την κεντρική πλατεία:

Αβάντων, από το δημαρχείο ως την κεντρική πλατεία
Μητροπόλεως, από την πλατεία Αγίου Νικολάου ως την κεντρική πλατεία
Μεγ.Αλεξάνδρου, από το γυμνάσιο ως την κεντρική πλατεία
Αγγελή Γοβιού, από το ανθοπωλείο Ρουσόδημου ως την πλατεία
 
Στους δρόμους αυτούς υπάρχει σήμανση που απαγορεύεται η στάθμευση τους ανάλογους μήνες στην ανάλογη πλευρά. Να ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ, ώστε μία πλευρά των δρόμων να είναι πάντα ελεύθερη.  
Στην ελεύθερη πλευρά να επιτρέπεται η κυκλοφορία πεζών και ποδηλάτων, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Για να γίνει αυτό έγραψα τότε, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ούτε ένα ευρώ, εκτός αν θέλεις να κάνεις μια γραμμή που να οριοθετεί τον χώρο ( όπως έκαναν στην Αβάντων για την παρέλαση) και να βάλεις μια πινακίδα που να ενημερώνει ποιος μπορεί να κινηθεί εκεί και πότε.
Οι δρόμοι γύρω από την πλατεία( Αγγελή Γοβιού και Αριστοτέλους) να κλείνουν από κάποια ώρα και μετά ώστε τα καθίσματα των καταστημάτων να κατέβουν και η πλατεία να είναι ΜΟΝΟ για ανθρώπους.
Απλά φανταστείτε το!

Το άλλο θέμα που έθιξα είχε να κάνει με την ευκολία μετακίνησης των φοιτητών, από και προς την πόλη. Αφού δεν έχουμε ή δεν μπορούμε να έχουμε κάποιο δημοτικό μεταφορικό μέσο (π.χ αστική συγκοινωνία) , τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ, από Χαλκίδα προς Ψαχνά και αντίστροφα, να περνάνε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ από το Πανεπιστήμιο.
Δύο θέματα που δεν κοστίζουν ΟΥΤΕ ΕΝΑ ευρώ, ίσως μόνο κοστίζουν πολιτικά.
Και δεν είναι τα μοναδικά που μπορούν να γίνουν χωρίς χρήματα,  είναι απλά αυτά που είχα θέσει ως προτεραιότητα στο δικό μου “μυαλό”.
Αυτό το έγγραφο δεν έχω ιδέα που κατέληξε, ούτε ξέρω αν το διαβάσανε.
Πιστεύω πως δεν είμαι ο μοναδικός που θέλει να περπατάει, να βλέπει παιδιά κι όχι μόνο να κυκλοφορούν με ποδήλατο, να κάθεται σε μια όμορφη πλατεία και να απολαμβάνει ήσυχα τον καφέ με την παρέα, χωρίς εξατμίσεις και αυτοκίνητα με τέρμα μουσικές.
Είμαι άραγε ο μοναδικός;

Βαγγέλης Καραμπίνης