Ως πότε;

Δήμος Διρφύων – Μεσσαπίων, ένας Δήμος με απίστευτο κάλλος!

Βουνά, κάμποι, δάση (ναι δάση), παραλίες, γραφικά χωριά που σε περιμένουν να τα επισκεφτείς, με βιομηχανίες, με αξιοσέβαστη αγροτική παραγωγή, με πανεπιστήμιο!!!
Από όποια μεριά κι αν το κοιτάξεις θα δεις την τεράστια δυναμική ανάπτυξης που έχει αυτός ο τόπος. Μια ανάπτυξη που χρόνια και χρόνια ήταν δίπλα μας και ποτέ δεν καταφέραμε να την πείσουμε να μείνει.

Μα πως να μείνει όμως όταν αντί να κάνουμε βήματα μπροστά, πάμε προς τα πίσω ολοταχώς;
Σαν να λέμε φύγε, δεν σε γουστάρω, εγώ έτσι θέλω να μείνω. Θέλω να είμαι χωρίς οργάνωση στις παραλίες μου, δεν θέλω δρόμους και πεζοδρόμια, δεν θέλω χώρους αναψυχής, δεν θέλω παιδικές χαρές, δεν θέλω χώρους πολιτισμού, δεν θέλω τίποτα.

Θέλω απλά τα αυτοκίνητα να παρκάρουν παντού ανεξέλεγκτα, τα σκουπίδια μου να τα πετάω όπου βρω, να μην μπορεί να περπατήσει άνθρωπος σε πεζοδρόμιο, να μην κυκλοφοράει ούτε ένα ποδήλατο.
Θέλω μια φορά το χρόνο να γεμίζω την πλατεία για να βοηθήσω την αγορά, αλλά τις υπόλοιπες μέρες δεν με ενδιαφέρει τι θα γίνει.
Θέλω να λέω πως έχω πανεπιστήμιο αλλά να μη λέω πουθενά ότι οι φοιτητές που μένουν εδώ ανεβοκατεβαίνουν με τα πόδια σχολή – Ψαχνά, βρέξει χιονίσει.
Θέλω να λέω έλα στις παραλίες μου, αλλά να ξέρεις εκεί δεν έχω ούτε γιατρό, ούτε φαρμακείο.

Ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια με την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει, όμως το μόνο που αλλάζει είναι ο ‘’Μανολιός’’. Τίποτα άλλο!!!
Αιρετοί που ορισμένες φορές (όχι πάντα) κάνουν τα αυτονόητα, μετά φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, κι ύστερα μετράνε τα like στο Facebook.
Άλλοι βρίσκουν ευκαιρία να διαφημιστούν κιόλας. Μόνο φωτογραφίες, τίποτα άλλο.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια γίνονται. Αμ δε…κάθε πέρσι και καλύτερα λέω ‘γω.

Ναι υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν όμως και οι λύσεις!!

Γίνεται να μπει τάξη στην παράνομη στάθμευση και είναι πανεύκολο.
Γίνεται να μπορούν να κυκλοφοράνε πεζοί και ποδήλατα και δεν χρειάζεται ούτε ένα ευρώ.
Γίνεται να ανοίξουν δρόμοι.
Γίνεται να μην πάνε με τα πόδια οι φοιτητές πάνω κάτω.
Γίνεται να φτιαχτούν παιδικές χαρές.
Γίνεται να φτιαχτούν χώροι αναψυχής.
Γίνεται να φτιαχτούν χώροι πολιτισμού.
Γίνεται να ομορφύνουν κι άλλο τα χωριά μας.
Γίνεται να ομορφύνουν κι άλλο οι παραλίες μας.

Δεν υπάρχει δικαιολογία πλέον.
Εκείνος που πραγματικά ξέρει τι θέλει να φτιάξει, αλλά δεν ξέρει πως να το φτιάξει, ρωτάει και μαθαίνει.

Αφού όμως δεν έχει γίνει ΤΙΠΟΤΑ τόσα χρόνια, δεν πρόκειται να γίνει ΠΟΤΕ.

Καραμπίνης Βαγγέλης.